با سلام خدمت همراهان عزیز. در ادامه قصد داریم در رابطه با جداسازی پاجوش و تنه جوش هاورتیا ها صحبت کنیم. در این زمینه هر نکته ای که وجود داشته باشه برای شما توضیح می دهیم به طور کل گیاهچه هایی که در قسمت پایینی گیاه و نزدیک به سطح خاک سبز شده اند را پاجوش می نامیم و گیاهچه هایی که روی سطح برگها و در محل سطح زخم ایجاد شده اند را تنه جوش می نامیم.
پاجوش ها معمولاً دارای ریشه هستند و قابلیت جداسازی راحتری نسبت به تنه جوش ها دارند. نکته ای که در زمینه جداسازی پاجوش ها وجود دارد این است که، گیاهچه باید حداقل پنج برگ داشته و خاک گیاه نیمه خشک باشد تا پاجوش راحت جداسازی و ریشه ها صدمه نبینند.
حال پاجوش جداسازی شده اگر ریشه کمی داشته باشد، باید قسمت انتهای گیاه را آغشته به هورمون ریشه زا کرد و بعد از چند دقیقه اقدام به کاشت نمود و در صورتی که ریشه مناسبی داشته باشد، بلافاصله میتوان اقدام به کاشت کرد. اما باید توجه کرد که ابیاری حدود دوازده الی بیست و چهار ساعت بعد انجام گیرد.
ابیاری سعی شود که به صورت اسپری و در حد مرطوب کردن یک سوم گلدان انجام شود.
بعد از حدود یک تا سه ماه بسته به مدل، گلدان پر از ریشه شده و گیاهان رشد سریعی پیدا خواهند کرد.
برای جداسازی تنه جوش ها دقت شود که گیاهچه ها باید حداقل پنج تا هفت برگی باشند و با تیغ جراحی یا چاقوی تیز دقیقا از محل اتصال به گیاه مادری جدا شوند.
به این نکته دقت کنید که قبل از استفاده از هر ابزاری برای جداسازی، حتما ان را با الکل ضد عفونی کنید. حال سطح زخم تنه جوش های جداشده را قارچ کشی کنید و در محلی سایه و خنک قرار داده و بعد از حدود دوازده ساعت تا یک روز زخم ها پینه خواهد بست.
حال اطراف محل زخم را کمی آغشته به هورمون ریشه کنید و سپس گیاه را بکارید.
دقت شود ابیاری دو الی چهار روز بعد و فقط به صورت اسپری انجام می شود. این عمل تا حدود چهل روز صورت می گیرد(با فاصله دو تا چهار روز یکبار). بعد از این مدت، ابیاری را هر هفته کمی افزایش دهید.
به هیچ وجه نباید ابیاری غرقابی داشته باشید. از ترکیب خاک غنی و سبک مانند ترکیب پیتماس_شن و ماسه_پرلیت_کوکوپیت میتوانید بهره ببرید و به نتیجه دلخواه برسید.
